About a Report

വളരെ വ്യക്തമായി എഴുതിയ ഒരു റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ . നന്ദി ജയകുമാര്‍.
എന്തായാലും ‘പുരുഷാധിപത്യ പ്രവണതകളെ’ പറ്റി ചര്‍ച്ച ചെയ്തു തുടങ്ങിയതുകൊണ്ടും ‘അത് അങ്ങനെ തന്നെയെന്നു’ അംഗീകരിച്ചു തന്നതിനാലും അതില്‍ നിന്ന് മാറേണ്ടതുണ്ടെന്നു സമ്മതിക്കുന്നതിനാലും ഈ റിപ്പോര്‍ട്ട്‌-ഇലെ പ്രശ്നങ്ങള്‍ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നതില്‍ ആര്‍ക്കും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാവില്ല എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.
ശ്രദ്ധിക്കുക: ഇത് റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ എഴുതിയ ആള്‍ക്ക് നേരെയുള്ള ഒരു ആക്രമണമൊന്നുമല്ല; മറിച്ചു നമ്മുടെ ചിന്തയിലും പ്രവര്‍ത്തിയിലും എഴുത്തിലും വായനയിലും ഇടപെടലുകളിലും എന്തിനേറെ അഭിസംബോധകളിലും വളരെ ആഴത്തില്‍ തന്നെ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന (deeply entrenched is the word) അന്നാല്‍ തന്നെ അത്യധികം സാധാരണവല്‍കൃതമായ( normalized) ചില രീതികള്‍ക്കെതിരെയാണ്- ആ രീതികള്‍ subscribe ചെയ്യുന്നത് ഈ റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ എഴുതിയ ഒരു വ്യക്തിമാത്രമല്ല എന്നത് കൊണ്ട്, അത് അങ്ങനെ തന്നെ എടുക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.1) സാഹോദര്യം ( Fraternity) ഒരു നല്ല ആശയം തന്നെ എന്ന കാര്യത്തില്‍ തര്‍ക്കമില്ല. വളരെ വിപുലമായി ഈ റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ആ ആശയത്തെ ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിക്കുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു. എന്നാല്‍ ഇതേ ആശയം മറ്റു രണ്ടു മഹത്തായ ആശയങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ചേര്‍ന്ന് നില്‍ക്കുന്നിടത്തെ മാറ്റങ്ങള്‍ക്കു സാധ്യതയുള്ളൂ- സ്വാതന്ത്ര്യവും സമത്വവും ( liberty and equality- not going into the details of its etymology and history; nor am I going into its critique)
റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ ഉടനീളം ചിലവ്യക്തികളെ പേരെടുത്തു വിളിക്കുകയും മറ്റു ചിലവ്യക്തികളെ ‘സഹോദരിമാര്‍’ എന്ന് അഭിസംബോധന ചെയ്യുകയും മറ്റു ചിലരെ ‘ചേട്ടന്‍, സാര്‍’, ‘മുതലാളി’ എന്നൊക്കെയും എഴുതിയിരിക്കുന്നു.
മറ്റൊരു രീതിയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ വളരെ കൃത്യമായ ഒരു അധികാര ചലനാത്മകത ( power dynamics) ആ വിളികളില്‍ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. കുറച്ചുകൂടി കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ ഈ റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ എഴുതിയ വ്യക്തിയ്ക്ക് ചിലര്‍ equal power share ചെയ്യുന്നവരും, മറ്റു ചിലര്‍ അദ്ദേഹത്തെക്കാള്‍ ഉയര്‍ന്ന നിലയിലുള്ളവരും മറ്റു ചിലര്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ താഴെ നില്‍ക്കുന്നവരും ആണെന്ന് വേണം പറയാന്‍.
പലപ്പോഴും ഈ ഉയര്‍ച്ചതാഴ്ചകള്‍ നമ്മള്‍ ബഹുമാനം (respect) എന്ന വാക്കില്‍ പൊതിഞ്ഞു വെയ്ക്കുന്നു. എന്നാല്‍ പേരെടുത്തു വിളിക്കുമ്പോള്‍ disrespect ആകുന്നതെന്തു കൊണ്ടെന്നു ചിന്തിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. എന്നിരിക്കിലും ഒരു വ്യക്തി മറ്റൊരു വ്യക്തിയെ എന്ത് വിളിക്കണം എന്നതില്‍ ആ രണ്ടു വ്യക്തികള്‍ തമ്മിലുള്ള ഉടമ്പടിയാവും അവസാന തീര്‍പ്പ്.
എന്നാല്‍ എഴുത്തിലൂടെയും പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു കൂട്ടായ്മയുടെ മീറ്റിംഗ് റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ തികച്ചും അനൗപചാരികമെന്നു തോന്നും വിധം അഭിസംബോധനകള്‍ കൊണ്ടുവരുന്നത് ആദ്യം പറഞ്ഞ അതെ അധികാര ചലനാത്മകതയെ ‘അനൗപചാരികമായി വ്യവസ്ഥാപിതമാക്കുകയാണ്’(make it a norm) ചെയ്യുന്നത്. കൂട്ടായ്മയുടെ പെരുമാറ്റങ്ങളെ ( collective behaviour) വളരെ subtle ആയി വാര്‍ക്കപ്പെടുന്നത് ഒരുപക്ഷേ
എഴുതിയ വ്യക്തി പോലും ശ്രദ്ധികണമെന്നില്ല.
സാഹോദര്യത്തില്‍ ഊന്നി നില്‍ക്കുന്നു എന്ന് പറയപ്പെടുന്ന ഒരു collective/കൂട്ടായ്മയില്‍ ‘നേതൃത്വം’, ‘മുതലാളി’ എന്നുള്ള വാക്കുകള്‍ വെളിവാക്കുന്നത് equality,freedom എന്നീ വാക്കുകള്‍ പിന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നവയും ഒരു ജാതി-പുരുഷാധിപത്യ-മുതലാളിത്ത സമൂഹത്തിന്റെ അധികാര കോഡുകള്‍ക്കനുശ്രതമായി മാത്രമേ കൂട്ടായ്മകളും പ്രാവര്‍ത്തികമാവൂ എന്നു ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുകയാണ്.
ഭാഷ അധികാരത്തിന്റെ ഉപകരണം മാത്രമല്ല, ഭാഷ തന്നെയാണ് അധികാരവും. അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് പുലയനും പറയാനും ഉള്ളാടനും എന്ന് പറയുന്നത് തെറിയും നായര്‍ നമ്പൂതിരി തെറിയല്ലാതാവ്വുന്നതും.

2) ഞാന്‍ സംസാരിച്ചത് ജയകുമാര്‍ സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ ;പുരുഷാധിപത്യ പ്രവണതകളെ പറ്റി മാത്രമായിരുന്നില്ല എന്ന് കുറച്ചു പേര്‍ക്കെങ്കിലും മനസ്സിലായി കാണുമെന്നു കരുതിക്കോട്ടെ. മുന്‍പേ പറഞ്ഞ പോലെ എല്ലാതരത്തിലുള്ള അധികാര-കൊടുക്കല്‍ വാങ്ങലുകളെ (transactions of power അങ്ങനെ പറയാമെന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു.) caste-class-race-gender-disability എന്നീ structure കളില്‍ മാത്രം നോക്കികാണുന്ന ഒരു പ്രവണതയുണ്ട്. അതിനപ്പുറമായി power എന്നത് diffused ആണെന്നുള്ള ഒരു ബോധ്യമായിരുന്നു എന്റെ ഇടപെടലുകള്‍ ( ഉദാഹരണത്തിന് കുട്ടി എന്ന വിളി തിരുത്തിയത്) എന്തിനേറെ അത് തിരുത്താനുള്ള എന്റെ ഏജന്‍സി പോലും ഒരുതരത്തിലുള്ള power ആണ്. പക്ഷേ ചില power കള്‍ resistance ആകുന്നതു ഏതെങ്കിലും repressive ആയ ഒന്നിനെതിരെ പ്രതികരിക്കുന്നതിനാലാണ്. മേല്‍പ്പറഞ്ഞ സിറ്റുവേഷന്‍നില്‍ എന്റേത് ഒരു ‘act of resistance’ ആയിരുന്നു. അവിടെ ഞാന്‍ പ്രതികരിച്ചത് പുരുഷാധിപത്യത്തിനെതിരെ മാത്രമല്ല മറിച്ച് ഒരു വ്യക്തിയുടെ ഏജന്‍സി നിരാകരിച്ചുകൊണ്ട്‌ ആ വ്യക്തിയെ infantilize ചെയ്യുന്ന രീതിയോടാണ്‌. ഒരു വ്യക്തിയുടെ പേരെടുത്തു പറയാതിരിക്കുന്നതും , ‘സഹോദരിമാര്‍’ ആകുന്നതും ആ വ്യക്തിയുടെ subjective agency acknowledge ചെയ്യാതിരിക്കുകയും അല്ലെങ്കില്‍ ‘inferior subjects’ ആക്കുകയുമാണ് ചെയ്യുന്നത്.

3) ആദ്യത്തെയും രണ്ടാമത്തെയും പോയിന്റിനു തുടര്‍ച്ചയായി ‘സഹോദരിമാരുടെ സ്ത്രീ ശബ്ദം’ അഭിപ്രായങ്ങളും നിര്‍ദേശങ്ങളുമായി ഒരുമിച്ചു റിപ്പോര്‍ട്ടിന്റെ തുടക്കത്തില്‍ ‘compartmentalize’ ചെയ്യപ്പെട്ടതും അന്നാല്‍ ബാക്കി (പുരുഷ)വ്യക്തികളുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍ റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ ആകെ കൃത്യമായി രേഖപ്പെടുത്തിയ ‘അവകാശപ്പെടല്‍’/’ ‘അഭിപ്രായങ്ങള്‍’/ സത്യങ്ങള്‍ എന്നിവയോക്കെയായി റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ ഉടനീളം പരന്നുകിടന്നതും internalized ആയ ഇത്തരത്തിലുള്ള അധികാരചലനാത്മകത തന്നെയാണ്.
4) ഇതെല്ലാം എല്ലായിടത്തും ഇങ്ങനെ തന്നെയല്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചേക്കാം- ആണെന്നുള്ള കാര്യത്തില്‍ സംശയവുമില്ല, കാരണം ദളിത്‌ സമൂഹം പൊതുസമൂഹത്തിന്റെ ഓരങ്ങളില്‍ നില്‍ക്കുന്നു എന്ന് പറയുമ്പോള്‍ പോലും എത്തരത്തിലുള്ള ഓരം എന്നത് കളംവരച്ചുകാണിക്കാന്‍ പറ്റുന്ന ഒന്നല്ല. പക്ഷേ അരികുകളില്‍ നില്‍ക്കുന്ന identity-കളുടെ കാഴ്ച(perspective) മധ്യത്തില്‍നില്‍ക്കുന്നവരേക്കാള്‍ വിശാലമാണെന്നാണ് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കിയിടതോളും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാ അരികുവല്‍ക്കരിക്കപ്പെടുന്നവരോടും ചേര്‍ന്ന് നമുക്ക് സംസാരിക്കാന്‍ കഴിയേണ്ടതുണ്ട്- അവരുടെ ശബ്ദങ്ങള്‍ വെറും ‘അവരുടെ ശബ്ദങ്ങളായി’ മാത്രം മാറ്റത്തെ നമ്മുടെ അജെണ്ടകളുടെ മദ്ധ്യത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരേണ്ടതുണ്ട്. അങ്ങനെയുള്ളവര്‍ മധ്യത്തിലേക്ക് വന്നു ശബ്ദങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കുമ്പോള്‍ അവയെ അങ്ങനെ തന്നെ recognize ചെയ്യേണ്ടതുമുണ്ട്.**

PS: ഇതിലുള്ള ആശയങ്ങള്‍ എന്റേത് മാത്രമെന്ന് കരുതുന്നില്ല. Ambedkar, Ayyankali,സഹോദരന്‍ അയ്യപ്പന്‍ Foucault, bell hooks, Crenshaw, PH Collins, Irigaray എന്നിങ്ങനെ പലരുടെ ആശയങ്ങളുമായി നിരന്തരം സംവദിക്കുന്നത്തില്‍ നിന്ന് ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ‘perspective’-ഇലൂടെയുള്ള ഒരു ഇടപെടല്‍ മാത്രം .!

**എല്ലാവര്ക്കും എളുപ്പം മനസ്സിലാകുന്ന ഒരു ഉദാഹരണമാണ് ദളിത്‌ സംബന്ധിയായ വിഷയങ്ങള്‍ വരുമ്പോള്‍ ചാനലുകള്‍ ചര്‍ച്ചയ്ക്കു ദളിതരെ അന്വേഷിച്ചു നടക്കുന്നത്. ‘പൊതു’ എന്ന വിഷയങ്ങളില്‍ ദളിതര്‍ക്ക് അഭിപ്രായം പറയാനില്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ല, പക്ഷെ “അത് പറയാന്‍ ‘പൊതു’ സമൂഹം ഉണ്ടെ”ന്നുള്ള നിലപാട്. അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന സ്ത്രീകള്‍ സ്ത്രീവിഷയം മാത്രമല്ല സംസാരിച്ചത്.